Historię którą poznacie za chwilę
Zaskoczy was i to całkiem mile
Nie będę przed wami tego kryć
Pociągnę od początku wątku nić

W Wigilię każdy nadstawia ucha,
Każdy z uwagą i pilnie słucha,
Co też zwierzęta wtedy mówią,
Które są w zgodzie, a które się czubią?

Miałem wielką więc nadzieję,
Że i w Wielkanoc podobnie się dzieje
lecz tu nie przemawia krowa
A między jajami jest rozmowa

Kukułcze jajo rzekło od niechcenia:
- Jestem piękne już od urodzenia.
Taka opinia nie była do smaku
Jajom kąpiącym się w cebulaku.

Zaraz zaczęły się połajanki:
- Piegusie, z nas będą przepiękne kraszanki!
Czy ktoś widział, kukułczy matole,
Nakrapiane jaja na świątecznym stole?

- Ten tylko z urody innych szydzi,
Kto prawdziwego piękna nie widzi
Prawdę zapewne wszyscy znają -
Powiedziało w obronie przepiórcze jajo.

- I kto to mówi? Jajo całe w plamy?
Na pięknie my się najlepiej znamy,
Bo tak - bez żadnej przepychanki -
Jest coś piękniejszego od pisanki?

W rozmowę wtoczyło się jajo kacze:
Powiem, kto piękniejszy, jak tylko was zobaczę.
Indycze zaś rzecze z wielką powagą:
- Rozstrzygnijmy spór samą wagą.

I trwałyby spory aż po dzień dzisiejszy,
Kto piękny, kto ma wagę, kto wreszcie ważniejszy,
Gdyby  nie znalazły w koszyku.
Potem poświęcono je - w zgodzie i bez krzyku.

Tadeusz Żochowski
London, marzec 2021