Żyją razem w dziwnej symbiozie
Jak jedno na wozie, to drugie w nawozie

   Ona chce treść w piękne stroić słówka   
   Mając partnera za zupełnego półgłówka

On zaś, nie bacząc na piękno urody
Zajęty jest przekazem, nie laniem wody

   Dobiera literki, cyzeluje, każde słowo waży   
   A jej tylko piękno przekazu się marzy

Ona uważa, że estetyka i poczucie smaku
Są ważniejsze od sensu braku

   On pilnie baczy na istotę przekazu   
   Nie zważając na urok i piękno przekazu

Chociaż często bywają skłóceni ze sobą
Żyją razem, gdyż osobno nie mogą

   Można by długo tę opowieść wieść   
   Co jest ważniejsze - forma czy treść